Gazowe podgrzewacze wody użytkowej

Metod na podgrzewanie wody użytkowej w domach jednorodzinnych i mieszkaniach jest mnóstwo. Logicznym rozwiązaniem jest wykorzystywanie do tego celu tego samego źródła ciepła, które ogrzewa dom. W końcu i w jednym i drugim przypadku potrzebna jest ciepła woda — a różnica jest tylko w rurkach, którymi płynie ta woda (i jej ilości).

To rozwiązanie działa dobrze w domach jednorodzinnych, choć nieco gorzej latem, gdy trzeba źródło ciepła odpalać tylko po to, by zagrzać wodę do kąpieli. Przy kotłach centralnego ogrzewania na paliwa stałe jest to szczególnie uciążliwe.

W mieszkaniach jednak bardzo często stosowane jest zupełnie inne rozwiązanie, w którym te źródła ciepła są rozdzielone. Często bowiem blok zaopatrywany jest w ciepło z sieci ciepłowniczej, zaś ciepłą wodę każdy lokator musi grzać sam. I nierzadko do tego celu używa się gazowych przepływowych podgrzewaczy wody, zwanych także piecykami kąpielowymi, termami gazowymi, albo junkersami (od nazwy jednego z popularniejszych producentów).

Przykład takiego urządzenia widzimy na powyższej ilustracji (źródło: sprzedajemy.pl, autor: nieznany). Akurat tu mamy właśnie przepływowy ogrzewacz gazowy marki Junkers.

Takie urządzenia mają jedną olbrzymią zaletę — są małe i łatwo je dzięki temu zamontować w łazience. Chodzi rzecz jasna o porównanie do podgrzewaczy pojemnościowych, które muszą mieć zbiornik o pojemności co najmniej kilkudziesięciu litrów. Są też dość proste w obsłudze — po prostu odkręcamy kran i ciepła woda zaczyna lecieć od razu. Musimy tylko płacić rachunki za gaz, raz w roku zaprosić do mieszkania fachowca, który zrobi przegląd, i ew. zmieniać baterie w urządzeniu zapłonowym.

Na rynku są też podgrzewacze pojemnościowe, potocznie zwane bojlerami. I nie mam tu na myśli urządzeń elektrycznych, tylko właśnie gazowe!

Zasada działania takiego podgrzewacza pojemnościowego jest zupełnie inna. On ma trzymać zapas dużej ilości wody (np. 115 litrów dla podgrzewacza S 120-1 KP firmy Junkers), o zadanej temperaturze (tu z przedziału 40-75°C). On nie musi uruchamiać się jednocześnie z odkręceniem kranu i nagrzać w każdej minucie 20 litrów wody! To pozwala zamontować palnik o mniejszej mocy, który po prostu będzie działać dłużej. Jednocześnie, to daje możliwość czerpania wody z kilku punktów poboru naraz, bez spadku temperatury. Czyli jedna osoba bierze prysznic, a w kuchni ktoś myje kubek po herbacie. I osoba pod prysznicem nie kuli się z zimna. 😉

Tę korzyść może być widać także w opłatach za gaz, bo abonament za gotowość do jego dostarczania jest tym większy, im większe maksymalne zapotrzebowanie na gaz. A to zależy bezpośrednio od mocy gazowego kotła.

Koszty grzania wody gazem

są umiarkowane. Z całą pewnością niższe, niż w przypadku ogrzewania jej prądem, ale wyższe, niż dla węgla kamiennego.

Tak przynajmniej jest wtedy, gdy spojrzymy w sam koszt paliwa, ale gdy sięgniemy głębiej, sprawa się komplikuje.

Bo uruchomienie kotła na węgiel latem to dodatkowy koszt, wyższy niż wynikałoby tylko z samego podgrzania wody. Zawsze będziemy tu mieli jakiś pusty przebieg, którego nie byłoby zimą. Plus trzeba uwzględnić również czas na czyszczenie kotła, jego załadowanie i uruchomienie.

Z drugiej strony, faktury za gaz to nie tylko sam koszt tego paliwa, ale także opłaty stałe. Te są tym większe, im większa moc urządzeń gazowych zamontowanych w domu. Różnica w mocy kotła gazowego może decydować o zakwalifikowaniu odbiorcy do innej grupy taryfowej, a więc o innej wysokości opłat.

Nic dziwnego, że zupełnie inaczej sytuacja będzie wyglądać w domu jednorodzinnym (w którym jest kocioł CO i może on podgrzewać wodę użytkową) i w bloku. A czy grzanie wody przepływowy gazowym podgrzewaczem ma sens ekonomiczny — trzeba sobie odpowiedzieć w oparciu o taryfę dostawcy gazu i inne uwarunkowania.

Zobacz także