Brykiet drzewny
Bardzo ciekawym paliwem pochodzenia roślinnego jest brykiet drzewny. Jest ciekawy ze względu na szereg zalet, które posiada to paliwo, a które chciałem na łamach tego wpisu omówić.
Brykiet drzewny to paliwo wytwarzane z odpadów z przemysłu drzewnego. No, przynajmniej taki pomysł stał za jego wykorzystaniem — by umożliwić wykorzystanie w jakiś sposób trocin i wiórów, zamiast tylko produkować z nich płyty drewnopochodne. To nie jest pomysł polski, bo w Polsce się po prostu opala domy trocinami — kupując odpowiedni kocioł.
Największą zaletą brykietu w stosunku do trocin właśnie, jest jego duża gęstość. Oznacza to, że tę samą ilość trocin można zmieścić w mniejszej objętości. A więc na konkretnej ciężarówce można przewieźć znacznie większą jego ilość, co pozwala na oszczędzanie paliwa i zmniejszanie kosztów transportu. A to z kolei oznacza, że nagle sens ekonomiczny zaczyna mieć transportowanie tego paliwa na większe odległości, niż do tej pory. Zwiększa się zatem grono odbiorców potencjalnie zainteresowanych tym paliwem.
Produkcja brykietu drzewnego
Przekształcenie trocin w brykiet sprowadza się do szeregu prostych procesów, które jednak wymagają wyspecjalizowanej linii technologicznej. Te procesy to:
- przygotowanie surowca (niestety, brykiet produkuje się też z drewna rozdrobnionego tylko w tym celu, a nie wyłącznie z odpadów),
- dosuszenie trocin, jeśli jest to konieczne (czasem w tym celu spala się brykiet niespełniający norm zakładowych),
- ostateczne rozdrobnienie trocin do wielkości wymaganej przez maszynę do produkcji brykietu,
- brykietowanie pod ciśnieniem i przy podwyższonej temperaturze,
- kondycjonowanie (trzeba odczekać, aż brykiet wystygnie i ustabilizuje się jego struktura),
- pakowanie.
Sama zamiana luźnych trocin na gęsty, zwięzły brykiet sprowadza się do poddania trocin działaniu wysokiego ciśnienia. Podczas tego procesu podnosi się temperatura, co powoduje wydzielanie (topienie się) żywic stanowiących znaczną część masy trocin. Te żywice później krzepnąc wiążą ze sobą poszczególne cząstki surowca, przez co pozostaje on w zwięzłej, gęstej formie.
Zalety brykietów drzewnych
O podstawowej, która przyczyniła się do powstania w ogóle tego paliwa, czyli większej gęstości w porównaniu do trocin, już wspominałem.
Ale są też i inne. W zasadzie można byłoby powiedzieć w skrócie, że brykiet drzewny posiada prawie te same zalety, co drewno:
- zawiera mało siarki i popiołu,
- jeśli spalany jest efektywnie, nie przyczynia się do emisji wielu szkodliwych substancji,
- może być przechowywany dowolnie długo (byle w suchych warunkach),
- nie przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych,
- popiół może być użyty jako nawóz mineralny,
- dobrze się pali, łatwo go rozpalić.
Naturalnie brykiet jest mniej przyjazny środowisku, niż samo drewno. Wymaga bowiem do produkcji sporych ilości energii, a więc sama jego produkcja w pewnym stopniu obciąża środowisko.
Rodzaje brykietów drzewnych
Najbardziej podstawowym rodzajem brykietu jest chyba brykiet typu walec, który jak znam życie w ogóle był pierwszym rodzajem produkowanego brykietu. Ma on, jak sama nazwa wskazuje, kształt walca. A dokładniej — kołowy przekrój, a do tego zazwyczaj nieregularną długość. Ta ostatnia cecha akurat jest chyba efektem procesu produkcji, w którym długi walec wypluwany przez maszynę dzieli się samoczynnie.
Źródło: pellets-mill.com
Nieco mniej popularnym, za to bardziej charakterystycznym, jest brykiet ołówek, zwany także brykietem kominkowym. Jego kształt przypomina nieco ołówek, bo w przekroju jest sześcio- lub ośmiokątem. W środku zaś najczęściej posiada otwór. Nie wiem czemu, ale taki brykiet najczęściej sprzedawany jest właśnie do spalania w kominku. Co oczywiste, powstaje w zupełnie innych maszynach, niż ten wymieniony przed chwilą, mianowicie w brykieciarkach ślimakowych.
Źródło: bg.all.biz
Ostatnim rodzajem brykietu jest kostka, o takim właśnie, prostopadłościennym kształcie.
Źródło: ukrfuel.com
Pod względem wyglądu i procesu produkcji, brykiet drzewny jest podobny do peletu (pelletu). Ten ostatni jednak jest bardziej drobny i przez to niekiedy wygodniejszy w użyciu. Obydwa rodzaje paliw można stosować w domowych kotłach z podajnikiem, ale raczej nie oba na zmianę w tym samym urządzeniu.
Pozostaw komentarz