Elektryczne ogrzewanie podłogowe
Ogrzewanie podłogowe to taki sposób ogrzewania pomieszczeń, w którym ciepło przekazywane jest poprzez promieniowanie cieplne ogrzewanej podłogi. W wersji wodnej pod podłogą w warstwie betonu umieszcza się rurki, którymi płynie czynnik grzejny — zazwyczaj woda podgrzana w pompie ciepła albo kotle centralnego ogrzewania. Można też zamontować sobie elektryczne ogrzewanie podłogowe, w którym podłoga jest podgrzewana przez umieszczone pod nią elementy grzejne — kable lub maty grzejne. I o takim właśnie sposobie ogrzewania jest ten artykuł.
Zastosowanie elektrycznego ogrzewania podłogowego
Zasada jest w sumie jedna — jeśli można w danym miejscu zrobić ogrzewanie podłogowe, to może być ono w wersji elektrycznej. Można więc ogrzewać matami grzejnymi zarówno salony, kuchnie, gabinety, sypialnie, pomieszczenia gospodarcze i łazienki. W zależności od miejsca, które ma być ogrzewane, trzeba jedynie dobrać właściwy element grzejny. Elektryczne ogrzewanie podłogowe może być wykorzystywane zarówno jako podstawowe ogrzewanie jak również tylko do lekkiego podgrzania podłogi, tzn. do uzyskania tzw. „efektu ciepłej podłogi”.
W standardowych pomieszczeniach, jeśli na podłodze będzie terakota lub gres, a ogrzewanie będzie funkcjonowało jako system ogrzewania bezpośredniego moc zainstalowana powinna wynosić 100-150W/m2 (im wyższa moc, tym wyższa dynamika nagrzewania się podłogi). Nieco wyższą moc należy zainstalować w łazience (150-180W/m2), gdyż łazienki są pomieszczeniami o wyższym zapotrzebowaniu cieplnym. W przypadku jeśli chcemy, aby ogrzewanie pełniło funkcję podstawowego systemu grzewczego warte rozważenia jest również ogrzewanie akumulacyjne, a takim wypadku stosujemy przewody grzejne, zamontowane w grubej warstwie wylewki (10-12cm). Moc zainstalowana w przypadku systemów ogrzewania akumulacyjnego powinna wynosić 170-180W/m2 powierzchni grzewczej. Ogrzewanie akumulacyjne nagrzewa grubą warstwę wylewki w czasie tańszej taryfy prądowej (tzw. taryfa nocna), a oddaje ciepło w ciągu dnia (wymaga licznika dwutaryfowego).
Jak w przypadku każdego ogrzewania podłogowego, na etapie projektowania trzeba przewidzieć w pomieszczeniu miejsca postawienia mebli, pod którymi nie należy umieszczać mat, ani przewodów grzejnych. Zamontowanie ich np. pod szafą spowoduje tylko podgrzanie podłogi — ciepło nie będzie z niej przecież odbierane. Należy również pamiętać, że nie wolno przykrywać ogrzewanej podłogi żadnymi materiałami mogącymi zablokować odprowadzanie ciepła (np. grube materace, grube dywany, itp.) gdyż może to doprowadzić do przegrzania się podłogi, a w konsekwencji do uszkodzenia elementu grzejnego. W zależności od powierzchni pomieszczenia i ilości wykorzystanego miejsca, należy wybrać matę grzejną lub kabel grzejny o odpowiedniej mocy. W przypadku mat grzejnych moc określa się w przeliczeniu na 1m2 maty, np. 150 W/m2. W przypadku przewodów, moc określa się w przeliczeniu na ich długość, np. 17 W/m. Znając moc jednostkową przewodu lub maty, możemy skutecznie zaplanować rozłożenie elementów grzejnych pod podłogą. Należy przy tym pamiętać, że przewody grzejne są produktem przeznaczonym do montażu w warstwie wylewki betonowej, natomiast maty grzejne mogą być montowane w cienkiej warstwie kleju lub wylewki bezpośrednio pod płytkami. Najcieńsze maty mają 2,5mm grubości.
Bardzo ważną kwestią jest dobór odpowiednich urządzeń dla pomieszczeń o podwyższonej wilgotności (np. łazienki). Należy pamiętać, że w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności posadzka z zamontowanym elektrycznym ogrzewaniem podłogowym powinna być uziemiona. Uziemienie takiej posadzki można zrealizować na dwa sposoby. Albo w betonie zatopić metalową siatkę i ją podłączyć do uziemienia, albo wybrać matę lub przewód grzejny z wbudowanym uziemieniem (ekranem ochronnym). W przypadku pomieszczeń suchych uziemienie posadzki nie jest wymagane. Istotną kwestią jest również dobór odpowiedniego regulatora temperatury. Należy pamiętać, że nie każdy regulator może być zamontowany wewnątrz np. łazienki. Przepisy precyzują ten problem, określając, że w łazience, w III strefie można montować urządzenia elektryczne o stopniu ochrony minimum IP21. Trzecia strefa to odległość większa niż 60cm od brzegu wanny lub brodzika. Praktycznie rzecz ujmując należy podkreślić, że regulator temperatury warto zamontować wewnątrz łazienki tylko w przypadku jeśli ogrzewanie podłogowe będzie głównym źródłem ciepła. Jeśli ogrzewanie ma pełnić funkcję ogrzewania dodatkowego, do uzyskania efektu ciepłej podłogi to regulator najlepiej zamontować na zewnątrz łazienki (np. przy wejściu do łazienki), a tylko czujnik podłogowy w łazience razem z matą. Regulator montowany na zewnątrz łazienki nie musi mieć stopnia ochrony IP21.
Elektryczne ogrzewanie podłogowe może być podstawowym źródłem ciepła dla budynku. Zaleca się jednak zastosowanie tego źródła tylko wtedy, gdy dom będzie tego ciepła zużywać niedużo. Na przykład, gdy ma on być wykorzystywany raczej tylko latem i w okresach przejściowych. Albo wtedy, gdy jest dobrze zaizolowany (dotyczy to nie tylko ścian, czy dachu, ale też przede wszystkim powstrzymania ucieczki ciepła do gruntu) — elektryczne ogrzewanie podłogowe nadaje się doskonale na ogrzewanie domu pasywnego czy energooszczędnego. W takim przypadku koszt użytkowania ogrzewania elektrycznego jest niewielki w porównaniu z oszczędnościami poczynionymi dzięki rezygnacji z tradycyjnego centralnego ogrzewania (kocioł, instalacja, kotłownia, skład opału, komin).
W przypadku domów kiepsko ocieplonych elektryczne ogrzewanie podłogowe dobrze nadaje się na dodatkowe lub uzupełniające źródło ciepła. Można zamontować w domu podstawowe źródło ciepła (kocioł gazowy) o niższej mocy (tańszy), a przez kilka najzimniejszych dni w roku dogrzewać dom matami grzejnymi. Można włączać ogrzewanie podłogowe wtedy, gdy podstawowe źródło ciepła (np. kominek z płaszczem wodnym) nie jest użytkowane. Można je też włączyć wtedy, gdy potrzeba tylko dogrzać jedno pomieszczenie, na przykład łazienkę na zimne jesienne poranki. Przy okresowym użytkowaniu elektrycznego ogrzewania podłogowego (na czas porannych przygotowań do wyjścia do pracy i wieczornych kąpieli) koszt zużytej energii elektrycznej nie powinien przekroczyć 5 PLN/m2 ogrzewanej powierzchni miesięcznie. Warunkiem osiągnięcia takich kosztów eksploatacji jest prawidłowe wykonanie posadzki (IZOLACJA!!!) oraz zastosowanie regulatora programowalnego.
Zalety elektrycznego ogrzewania podłogowego
Największą i podstawową zaletą elektrycznego ogrzewania podłogowego jest wygoda korzystania z tego źródła ciepła. Wystarczy tylko włączyć sterownik i ustawić lub zaprogramować temperaturę pomieszczenia lub podłogi.. Nie trzeba rozpalać kotła, rąbać drewna na opał i nosić go do domu, odpowietrzać kaloryferów. Wystarczy tylko ustawić żądaną temperaturę i regularnie opłacać rachunki za prąd. Ogrzewanie można włączyć w dowolnym momencie, bez względu na porę dnia czy roku. Elektryczne ogrzewanie podłogowe można również wykorzystywać jako system zapobiegający znacznym spadkom temperatury w mieszkaniu, np. podczas zimowego wyjazdu. Wystarczy regulator ustawić w tryb antyzamarzaniowy, a temperatura w pomieszczeniu nie spadnie poniżej 7°C. Należy również zaznaczyć, iż przy ogrzewaniu podłogowym jest zupełnie inny rozkład temperatury w pomieszczeniu, co przekłada się na dużo wyższy komfort cieplny.
Przy zastosowaniu odpowiedniego sterownika do maty grzejnej, można ustawić pracę maty w dowolny sposób. Można ustawić dowolną temperaturę pomieszczenia lub podłogi. Można zaprogramować sterownik tak, by w pomieszczeniu było ciepło tylko wtedy, gdy ktoś z nim przebywa (np. w godzinach 6:30-7:30 i 17:00-21:00), co znacznie zmniejsza straty ciepła i koszt ogrzewania domu.
W odpowiednio wykonanej wylewce można zbudować akumulacyjne ogrzewanie podłogowe. Będzie się ono nagrzewać w nocy, w czasie obowiązywania tańszej nocnej taryfy. Ciepło zaś będzie oddawać przez cały dzień. To rozwiązania zbliżone do działania pieców akumulacyjnych.
Wady elektrycznego ogrzewania podłogowego
Każde ogrzewanie podłogowe, w tym elektryczne, ma jedną istotną wadę. Jest nią duża bezwładność cieplna. Od momentu włączenia ogrzewania do chwili, gdy podłoga jest ciepła, musi upłynąć pewien czas, minimum 30 minut, choć w niektórych przypadkach (np. ogrzewanie akumulacyjne) nawet 2-3 godziny. W tym czasie rozgrzewają się bowiem wszystkie warstwy podłogi. Duża bezwładność tego sposobu ogrzewania utrudnia szybkie dostarczanie ciepła do pomieszczeń, ale dzięki niskiej temperaturze powierzchni oddającej ciepło, rzadko spotyka się problemy z przegrzaniem pomieszczeń. Najnowocześniejsze regulatory temperatury z histerezą 0,1°C. znakomicie nadają się do precyzyjne regulacji temperatury pomieszczenia lub podłogi.
prosilabym o podanie cen
@Anna: cen samego ogrzewania podłogowego, czy jego eksploatacji?
Czy mata w posadzce może być w bezpośrednim sąsiedztwie kabiny prysznicowej czy tez tylko w III strefie ?
Mnie interesuje cena z montazem poniewaz nie chce oowierzyc zadania laikom
@PIOTR: trudno powiedzieć, jaki będzie koszt montażu, bo to już będzie bardzo mocno zależeć od Pana lokalizacji. 🙁